qulluq

qulluq
1.
is.
1. Xidmət, iş, vəzifə. O, böyük qulluqdadır. – Qulam mətbəədə qulluğa düzəldi. M. C.. // İş yeri, iş. <Turab> qulluğa yorğun getdi. Qızarmış gözlərinin altı kölgəli idi. Tez-tez əsnəyirdi. M. Hüs.. Qulluq etmək – 1) xidmət etmək, bir idarədə və ya başqa yerdə işləmək, rəsmi vəzifədə olmaq. Bir azdan sonra Fərhad mühəndis vəzifəsində qulluğa girdi. C. C.. Cavan vaxtlarımda mən İrəvanda naçalnik divanxanasında qulluq edirdim. Qulluğumun adı dilmanclıq idi. C. Məmmədquluzadə; 2) hərbi mükəlləfiyyəti yerinə yetirmək. Orduda qulluq etmək. Hərbi donanmada, aviasiyada qulluq etmək. Qulluğa durmaq (girmək) – 1) xidmətə girmək, işə girmək. Orada öz əhvalatını <Haşım> Hacı Məhəmmədə söyləyib, onun yanında qulluğa durdu. B. Talıblı; 2) baxmaq, xidmət etmək, qeydinə qalaraq kömək etmək. Xəstəyə qulluq etmək. Yaralıya qulluq etmək. O, qoca anasına yaxşı qulluq edir. – . . <Qaraca qızın yanında> yalnız Yasəmənin dostu Hüsniyə qalar, ona qulluq edər. S. S. A.. İskəndər səbir edib, yarım ilə qədər gözlədi. Canına qulluq eləyib əkinə-biçinə getdi. M. Hüseyn; // becərmək, baxmaq. Ağaclara qulluq etmək. Bağa yaxşı qulluq etmək; 3) məc. Bir şeyin xeyrinə, mənfəətinə işləmək, bir məqsədə xidmət etmək, uğrunda çalışmaq. Xalqa qulluq etmək. Vətənə qulluq etmək. İncəsənətə qulluq etmək. Elmə qulluq etmək. Qulluğunda durmaq (olmaq) – xidmət etməyə hazır olmaq, əmrinə hazır olmaq. Dəli Həsən onun qılıncının altından keçdi, ölənəcən ona qardaş olub, qulluğunda durmağa and içdi. «Koroğlu».
2. Buyuruq, əmr, tapşırıq; xahiş, iş. Mənə aid qulluğunuz? – <Məstan bəy:> Qulluğunuz nədir? – deyə <Nadirdən> sordu. O, cavab verdi: – Bir qulluğum yoxdur. B. T.. Buyurun, nə qulluğunuz var? – sizdən xahişim budur ki, gözünüz bu uşağın üstündə olsun. M. C..
3. köhn. Hüzur. Qulluğuna gətirmək (çağırmaq) köhn. – böyük bir adamın qabağına, hüzuruna, yanına gətirtmək (çağırtmaq). <Nadir şah> . . vilayətin böyük adamlarını, dövlət ərkanını və məmləkətin əyanlarını öz qulluğuna çağırdı. «Qarabağnamə». <Dilmanc:> Qoy ərzin qalsın sonraya və bu saat get, oğlun Süleymanı gətir naçalnikin qulluğuna. C. M..
2.
is. köhn. Qul olmuş adamın halı; köləlik.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • məmlukiyyət — ə. qulluq, köləlik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • rəqiyyət — ə. qulluq, köləlik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xidmət — is. <ər.> 1. Bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla qulluq etmə, işləmə, rəsmi vəzifə yerinə yetirmə. Xidmət etmək – bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla işləmək, qulluq etmək, rəsmi vəzifə yerinə yetirmək. Qorodovoy Kərbəlayı Zal… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cismpərvər — ə. və f. öz bədəninə qulluq edən, işigücü özünə qulluq etməkdən ibarət olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dayə — is. <fars.> 1. Uşağa baxan, uşağa qulluq edən qadın; mürəbbiyə. O zaman dayə, Əli ilə bərabər gəzməyə getmək istəyirdi. İ. M.. <Ağca> dünyagörmüş xanımların məsləhəti ilə bir dayə tutub, uşağı ona tapşırdı. M. C.. // Özgə uşaqlarına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fırfıra — is. 1. Çox iti fırlanarkən bir ucu üzərində dik vəziyyətdə duran dairə və ya şar şəklində oyuncaq; fırlanqıc. Fırfıra fırlatmaq. 2. fiz. Dayaq nöqtəsi ətrafında istənilən sürətlə fırlana bilən bərk cisim. ◊ Fırfıra kimi fırlanmaq məc. –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istehkamçı — is. hərb. İstehkam hissələrində qulluq edən hərbi xidmətçi; istehkam qurma mütəxəssisi. // İstehkam işləri ilə məşğul olan, istehkam hissəsində qulluq edən. . . İstehkamçı zabitin, nəsə inşaat mütəxəssisi olduğunu zənn edir, öz yanına işə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pərvəriş — is. <fars.> Bəsləmə, yediribiçirmə, qulluq etmə, yetişdirmə, qulluq, tərbiyə. Üç körpə uşağın pərvəriş, təlim və tərbiyəsi anam Dürnisənin öhdəsinə düşür. S. S. A.. Pərvəriş tapmaq (etmək) – böyümək, inkişaf etmək, yetişmək. . . Hər bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”